Yazar: Jennifer L. Armentrout
Çevirmen: Bilge N. Zileli Alkım
''Her şeye yeniden başlamak çok berbat.
Annemle birlikte Batı Virginia'ya taşındığımızda, kendimi
sıkıcı işlere adamıştım, ta ki tüyler ürpertici yeşil gözleri ve kaslı
vücuduyla yan komşumuz karşımda dikilene kadar.
Ama işler tahmin ettiğiniz gibi gitmedi.
O, ağzını açtı.
Daemon hem kabaydı hem de kendini beğenmiş bir pislikti.
Birbirimizden hoşlanmamıştık. Tam hikâye burada bitiyordu ki
bir kazaya uğradım ve Daemon zamanı dondurarak beni kurtardı.
Yakışıklı uzaylı komşum üzerimde bir iz bırakmıştı.
Yanlış okumadınız. O, bir uzaylı. Daemon ve kız kardeşinin
yeteneklerini çalmak isteyen düşmanları vardı ve Daemon'ın bıraktığı iz bütün
düşmanları başıma toplamıştı.
Bu korkunç durumdan canlı kurtulmak içinse tek yapmam
gereken üzerimdeki uzaylı izi etkisini yitirene kadar
Daemon'ın yanından ayrılmamaktı.''
...
Sayfa Sayısı: 360
Dili: Türkçe
Yayınevi: DEX
-ÖVGÜLER-
"Obsidiyen'e bayıldım. Romanı bir gecede bitirmeye,
kendinizi Daemon'a kaptırmaya ve serinin ikinci kitabı için sabırsızca
beklemeye hazır olun."
Deborah Cooke, The Dragon Diaries
"Daemon ve Katy, ateşle barut gibi. Her bölüm
nefesinizi kesecek ve dahası için yalvaracaksınız."
Jus Accardo, Touch
"Armentrout'un yeni serisinin ilk kitabı başından
sonuna hiç
azalmayan bir heyecanla akıp gidiyor."
RT Book Reviews
- YORUM -
LUX serisinin birinci kitabı OBSİDİYEN, tarz başlangıcı
olarak çoğu okuyana Alacakaranlık kitabını anımsatıyor. Çoğu kişi serinin diğer
kitaplarını okusa, fikri kesinlikle değişir. Çünkü gerek konusu, gerek olayların
akışı ile diğer kitaplarda işler karmakarışık bir hal alıyor.
İlk kitap olan
Obsidiyen, kız karakterimiz Katy'in başka bir şehre taşınması ile başlıyor. Ve
komşuları iletişim kurmaya çalışırken, komşusu Daemon'ın sert tepkileri ile
karşılaşıyor. Bu sert tepkilerin nedenlerini merak edip, olayların üzerine
gidiyor. Ve olaylar sırasında komşusunun Uzaylı olduğunu öğreniyor. Uzaylı
Daemon yeteneklerini insanların yanında kullandığında, insanlar üzerinde izler
bırakıyor. Sadece Uzaylıların görebileceği cinsten bir ışık ile parlıyorlar. Ve
Katy, Daemon'ın hayatına fazlasıyla girip, fazlasıyla yeteneğe şahit olduğu
için, parıl parıl parlamaktadır. Parlamasında ne sorun var ki? diyenlere
söylüyorum: Hiç bir kitap düşmansız ilerlemez. İyi uzaylıların olduğu gibi kötü
uzaylıların da olduğu dünyada Katy'in parıl parıl parlaması, Daemon'ı
saklandığı yerden edebilir. Bu yüzden Daemon, Katy'i güvence altına alarak hem
kendisini hem ailesini hem de Katy korumaya çalışır...
Kitabı bundan yıllar önce okuduğumda çocuktum ve çok
etkilenmiştim. Lakin işin güzel yanı şu; hala etkileniyorum. Daemon'ın
tavırları, konuşma şekli, hareketleri, hepsi ve hepsi harika! Aklıma geldikçe
heyecanlanıyorum. Seriye bir şans verip başlayın derim. İlk kitap ile her şey
yerli yerine oturmayacak ama ikinci ve üçüncü kitaptan sonra en sevdiğiniz
serilerin başında olacak!
Ayrıca farkındayım ki, kapaktaki kız gerçekten Katy'in yaşına göre çok büyük
ve o kadar da güzel değil.
Şahsen ben kitapların hayal dünyasına kalmasını ve bu şekilde
kendi belirledikleri tipleri bizlere sunmalarını yanlış buluyorum.
Ama
bu fotoğraftaki kişiler gerçekten umrumda değil. Benim hayalimdeki
Daemon ve Katy farklı... Sizlerde kendi hayal dünyanıza bakın ve
fotoğraflara aldırmayın derim. :D
Sizlere biraz alıntı bırakıp kaçıyorum buralardan...
-ALINTILAR-
1)
Katy:Evet, ama.. kimi istiyordu?
Daemon: Sapık bir katile lastiğini değiştirmesine yardım
edecek kadar aptal bir kızı belki_
Katy: Amma aşağılıksın. Sana bunu... söyleyen oldu mu hiç?
Daemon:Ah kedicik, kutlu hayatımın her bir gününde hem de.
Daemon arkamdaki sıraya oturdu ve midem ağzımdan çıkacak
gibi oldu. Kusacaktım. Tam burada sınıfta, herkesin...
Kalemiyle sırtımı dürttü.
Donakaldım. O ve Lanet olası kalemi. Tekrar dürttü, bu kez
daha
şiddetliydi. Gözlerimi kısarak arkamı döndüm. "Ne
var?"
Daemon Gülümsedi.
Çevremizdeki herkes bize gözünü dikmişti.
Sanki öğle yemeğinin bir tekrarı gibiydi...
3)
Hep en güzel insanların, gerçek anlamda hem içi hem dışı
güzel olanların, sessizce bunun etkisinden bihaber olanlar olduğunu fark ettim.
Sahip oldukları güzelliği savunanlar elindekini boşa harcamıyorlar mı?
Güzellikleri sadece gelip geçici, sadece gölgeleri ve hiçliği saklayan bir
kabuktan başka bir şey değildir.
4)
Oldum olası kendimi kitapların arasında kaybederdim. Kitaplar her zaman memnuniyetle balıklama atladığım, bir kaçış yolu olmuştu.
5)
"Bu sen misin?"
"Neye benziyor?" diye tısladım.
Yüzüne yavaşça bir gülümseme yayıldı."Kendini filme mi
aldın?"
Derin ve yavaş bir nefes aldım."Sanki canlı sapık
gösterisi falan yapıyormuşum gibi konuşuyorsun."...
Daemon genzinden bir ses çıkardı."Öyle mi
yapıyorsun?"
6)
Daemon: Sıradaki soru?
Katy: Neden bu kadar dangalaksın?
Daemon: Herkes bir konuda uzmanlaşmalı, değil mi?
Katy: Şey, harika bir iş çıkarıyorsun.
...
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder